Ballota nigra L.

Ballote Noireنام انگلیسی :

                        انجیده سیاه

 

این گیاه از تیره نعناعیان بوده گیاهی علفی و پایا است. ساقه آن چهارگوش افراشته و برگها متقابل و بیضی شکل با پهنک منقسم به شبکه رگبرگی هستند. تمام اندامهای گیاه پوشیده از پرز آغشته به نوعی اسانس روغنی است که عطر ناخوشایندی دارد. از بغل برگها گلهایی به رنگ ارغوانی یا قرمز و به ندرت سفید ظاهر می شود. انجید سیاه در باغات و خرابه ها خصوصأ روی خاکی که از ازت غنی باشد می روید. این گیاه از زمانهای دور به عنوان گیاه دارویی در درمان ناراحتی های چشم و گوش و همچنین اعصاب مصرف می شده است.

شاخه های برگدار آن را در موقع گلدهی و در روز آفتابی می چینند. همه قسمتهای فوقانی ساقه را می چینند و در حرارت 35 درجه خشک می کنند. شاخه خشک شده بویی تند دارد و باید به طور جداگانه در پاکتهایی در بسته نگهداری شود. این گیاه محتوی تانن، اسانسهای روغنی، اسیدهای آلی و پکتین است.

 

                                                       

از این گیاه به عنوان آرامش بخش در ناراحتی های عصبی از قبیل فشار روانی، میگرن، ضعف اعصاب، عصبانیت و دیگر ناراحتی های عصبی و روانی استفاده می شود. انجیده سیاه معرق نیز است.

برای تهیه دم کرده دو قاشق مربا خوری از آن را دردو فنجان آب می ریزند و 2 تا 4 فنجان در روز می آشامند. ازپودر این گیاه به مقدار 2 تا 4 گرم در هربار و 4 با حداکثر در روز مصرف می کنند.

در مصارف خارجی، کمپرس های انجیده سیاه دردهای روماتیسمی را تسکین می دهد.

مثل همه گیاهان خانواده نعناع این گیاه نیز گیاه عسل دهنده خوبی است.